Utkwiła w nim swoje duże zielone oczy w żółtawe kropki. Złapała go za nos i pociągnęła. <Chrup>
- Był krzywy- powiedziała chłodno - Pytasz się jeszcze?- syknęła - Leżeliśmy spleceni jak jak jak....to jest złe Felid! - zmrużyła oczy- Zrozum że jestem samotniczką! A Twoje towarzystwo źle na mnie działa. Obiecałam sobie że nie będę się angażowała i będę się tego trzymała.
- Wino i jajecznica - powiedziała kelnerka stawiając przed Irmą  talerz i kielich. - Panu coś podać?

" Muszę zawrzeć z tą dziewczyną cudną bliższą znajomość"  - pomyślał blondyn. Przeczesał złociste włosy, sprawdził jak wygląda w lusterku i ruszył w stronę ławy Irmy i Felida.

Ostatnio edytowany przez Irmelin Borealis (2010-02-21 19:59:24)

- Z czym mam żartować? - zapytała upijając spory łyk wina - To że się zakochałeś to Twoja sprawa. Tylko Twoja. - powiedziała cicho.

- Można się dosiąść? - blondyn uśmiechnął się pokazując swoje białe ząbki. Nie czekając na odpowiedź usiadł. -  Proszę mi wybaczyć madame....ale Twoja uroda...Pozwól mi piękna pani ją opiewać...Twoja skóra niczym alabaster, usta jak dojrzałe maliny a oczy....jak szmaragdy....- uśmiechał się do niej czarująco. - Andre Pole, aktor i poeta. - przedstawił się.

Ostatnio edytowany przez Irmelin Borealis (2010-02-21 20:08:05)

- Nie powinieneś się złościć na taką piękną jak anioł siostrę - Andre słał jej spojrzenia pełne sympatii i czegoś jeszcze czego nie potrafiła wyłapać.
-Irmelin zachowując spokój zajadała się swoją jajecznicą.
Nadeszła kelnerka i podała Felidowi talerz i wino.
- Skąd jesteście? Ja z Norwegii. - zagaił

- Przykuła mnie uroda tej pięknej damy - odpowiedział szczerze. - Nigdy nie widziałam takiego piękna lady - uśmiechnął się do niej.
Irmelin skrzywiła swoje usta "dojrzałe maliny"
- Nienawidzę poezji-  powiedziała to krótko a takim tonem że Andre się trochę odsunął.

- AndrE - poprawił go niezmieszany mężczyzna - Wybacz mi madame że Cię nękałem. Szerokiej drogi.
- Merci - posłała mu ironiczny uśmiech. - Boże co za nudziarz - westchnęła odprowadzając aktora-poetę wzrokiem.

- Nie dzieliły nas nawet centymetry - odpowiedziała usiłując zachować spokój - To do mnie nie podobne by tulić się do obcego mężczyzny.

Patrzyła mu prosto w oczy. " Wydaje się szczery...."

- Tak...- westchnęła - Prawie się stykaliśmy ustami, moja dłoń była na Twoim tyłku a nasze nogi były splecione....Twoje kolano było bardzo bliskie.....pewnego miejsca-
dokończyła nieudolnie.