- Mówię Prawdę! - wysyczała gniewnie - Śmiesz mi nie wierzyć? Spadliśmy z łóżka bo chciałam się odplątać!

Zacisnęła dłonie z wściekłości.
- BO NIC DO CIEBIE NIE CZUJĘ!!!!!! NIE KONTROLUJĘ SIĘ PODCZAS SPANIA! PRZYTULIŁABYM SIĘ DO KAŻDEGO INNEGO KTÓRY BY SPAŁ W TYM SAMYM ŁÓŻKU!
W karczmie zapanowała cisza.
Irmelin stała i oddychała szybko. Pochwyciła swoje rzeczy i  wybiegła z karczmy.

Wychodziła już z koniem ze stajni. Widać było że jest jeszcze wzburzona. Dosiadła swojego wierzchowca i zaczęła swój tłumoczek mocować do siodła.
- Pospiesz się - powiedziała opryskliwie.

- Przed siebie - warknęła i ruszyła w stronę bramy miasta - Czy mi się wydaję czy jesteś z czegoś zadowolony Howl? - zapytała gdy byli już za miastem.

- Zdradził Cię Twój lisi wyraz twarzy - odpowiedziała uśmiechając się złośliwie - A....
- Madame! Madame!
Irmelin zatrzymała konia i się odwróciła. W ich stronę na białej klaczy gnał...Andre Pole.
- Musiałeś tego idiotę wspominać? - zapytała z wyrzutem patrząc na Felida.
- Co za cudowny zbieg okoliczności! Móc podróżować w waszym towarzystwie to dla mnie zaszczyt. Pozwólcie że się przyłączę....Madame soczysta trawa podkreśla Twoje piękne oczy.
- Dziękuję Andre.
- I pamiętasz me imię pani. - mężczyzna uśmiechnął się szeroko.

- Gdy zobaczyłem was w dali to przyspieszyłem - wyjaśnił- Tułam się od miasta do miasta. Zarabiam na życie jako aktor.
Irmelin ruszyła dalej a Andre poszedł za jej przykładem  -A wy dokąd zmierzacie?
- Do najbliższego miasta.
- To wspaniale! Już się raduję na myśl o wspólnej przygodzie! Oczywiście madame jeżeli pozwolisz....
- Ależ proszę - odparła słodko robiąc na złe Felidowi.

Felid mógł zauważyć ten czysto i typowy męski wzrok a'la pożądanie gdy Andre mówił:
- Nigdy nie wiadomo co może nas spotkać....- tu patrzył na kobiece kształty Irmelin która tego nie widziała.

- Ominiemy je - powiedziała Irmelin - a ruszymy dalej.
- Felidzie słyszałeś może o  Glorianie Dafoe?- zapytał Andre mając na myśli wybitnego aktora z Anglii.