- Och daruj sobie - mruknęła a jej poliki przybrały szkarłatny odcień. Nie wiedząc co ma począć z rękoma, sięgnęła po suszone mięso.

-Wynieść się z tego przeklętego miasta - powiedziała - iść do Fronnbourgha. "Ha! Tam się skierujesz ośle a ja będę już daleko od Ciebie" pomyślała zadowolona. - A Ty co zamierzasz robić?

- A Ty może nigdy nie popadasz w kłopoty? - zapytała zaczepnie. - Myślę że pora już spać...Ze swojego płaszcza zrobiła sobie poduszkę. Odwróciła się na bok i szczelniej opatuliła się kocem.
Uświadomiła sobie że będzie spała z mężczyzną tak blisko! "Dobrze że matka tego nie widzi".

Gdy tak leżała i usiłowała zasnąć drgnęła nagle przestraszona. "To dziwne...taki uczynny, pomocny , sympatyczny mężczyzna o dziwnie pociągającej urodzie w której kryło się coś drapieżnego, nieznanego pomaga poszukiwanej czarownicy znaczy złodziejce bezinteresownie? ."
- Felid....? - odwróciła się w jego stronę tak że prawie się stykali ciałami -  Czy Ty jesteś gwałcicielem? mordercą kobiet? Alfonsem? Bo jak tak to obiecuję Ci że...-na końcu języka miała :zamienię cię w ropuchę: ale się powstrzymała - że będzie z Tobą źle.
Gdy to mówiła jej oczy się błyszczały a głos drżał.

Zarumieniła się straszliwie.
- Nie...- wydukała - W dzisiejszych czasach rzadko jest spotykany ktoś taki jak Ty - powiedziała - Sam rozumiesz że jako samotna dziewczyna mam prawo się obawiać.

- Eeee "cholera!"...umiem się bić....a broń mam przy koniu - wyjaśniła kładąc się na plecy. Wzrok utkwiła w gwiazdach na ciemnym niebie.

Westchnęła i odwróciła się do Felida plecami.
"Śpię z mężczyzną pod jednym okryciem! I to z obcym! Ależ on jest dziwny....Rano o świcie odejdę ale przedtem rzucę na niego czar"
Po jakimś czasie zasnęła.